یكی از مهم ترین عوامل گمراهی و انحراف، رفیق بد است

این كارشناس مذهبی با اشاره به سوره مجادله آیه 22 بیان كرد:«لا تَجِدُ قَوْماً یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ یُوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لَوْ كانُوا آباءَهُمْ أَوْ أَبْناءَهُمْ أَوْ إِخْوانَهُمْ أَوْ عَشِیرَتَهُمْ أُولئِكَ كَتَبَ فِی قُلُوبِهِمُ الْإِیمانَ وَ أَیَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ وَ یُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِینَ فِیها رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ أُولئِكَ حِزْبُ اللَّهِ أَلا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ» این آیه می فرماید؛ با كسانی دوست شوید كه به خدا و روز قیامت ایمان دارند، این ها كسانی هستند كه خدا از آنها خشنود است و آنها هم از خدا خشنود هستند. این ها به حقیقت، حزب خدا هستند و بدانید كه حزب خدا رستگاران عالم هستند.

این كارشناس مذهبی خاطرنشان كرد:بحث رفیق، دوست، رفاقت است، با چه كسانی همنشین شویم؟ با چه كسانی نشست و برخاست داشته باشیم؟ اینجاست كه سعدی شیرازی می فرمایند: همنشین تو از تو به باید، تا تو را عقل ‌و دین بیافزاید.

حجت اسلام علی آقابابا عنوان كرد: رفیق خوب؛ انبیاء، شهدا، صدیقان و صالحان هستند و رفیق های دنیوی هم باید با همین خصلت ها گزینش بشوند. در سوره مباركه نساء آیه 69 آمده است:«حَسُنَ أُولَٰئِكَ رَفِیقًا:اینان نیكو رفیقانی هستند.» در قرآن یكی از مهم ترین عوامل گمراهی و انحراف را رفیق بد بیان كرده است كه در سوره مباركه فرقان آیه 29 آمده است: لَقَدْ أَضَلَّنِی عَنِ الذِّكْرِ: دوست بد مرا گمراه كرد.

وی ادامه داد: به طور كلی اسلام برای دوستی و انتخاب دوست، سفارشات خیلی زیادی دارد. دوستی با افرادی را تشویق می‌كند كه آدم های صالحی هستند و همچنین اسلام از دوستی با افرادی كه بد و منحرف هستند، نهی می كند. از پیامبر(ص) سؤال كردند كه بهترین دوست چه كسی است؟ با چه كسی رفاقت كنیم؟ حضرت فرمودند: كسی كه دیدنش شما را به یاد خدا اندازد و گفتارش بر دانش شما بیفزاید و كردارش شما را به آخرت تشویق كند.

علی آقابابا با اشاره به حدیثی از امام رضا درباره دوست خوب افزود: «امام رضا(ع) فرمودند: تنهایی از رفیق بد بهتر است.» پس در نتیجه باید دقت كنیم با چه كسانی نشست و برخاست می كنیم و با چه كسی رفاقت كنیم. دوست خوب باید یاد خدا را برای ما زنده كند، دوست خوب فقط در مسائل معنوی نیست، بلكه باعث رشد و ارتقای ما باشد و معایب ما را گوشزد كند.


حجت اسلام آقابابا، با اشاره به حدیث امام صادق(ع) در كتاب بحار الانوار جلد75ص238 بیان كرد: دوستان صمیمی كه به آدم وابسته و نزدیك هستند، سه قسمت هستند. اول؛ كسی كه مانند غذا از لوازم ضروری زندگی به حساب می آید و در همه ی حالات ، آدمی به وی نیاز دارد او رفیق عاقل است. دوم؛ كسی كه وجود او برای انسان به منزله ی یك بیماری مزاحم و رنج آور است و او رفیق احمق است. سوم ، رفیقی است كه وجود نافعش به منزله ی داروی شفا بخش و ضدّ بیماری است و او رفیق “لبیب” یعنی روشنفكر بسیار عاقل است.

علی آقا بابا در ادامه اضافه كرد: پیامبر(ص) فرمودند؛ آدمی بر آئین دوست خود است. پس هر یك از ما باید مراقب باشیم كه با چه كسانی دوست می شویم، در نتیجه دوست خوب باعث می شود در دین و آئین ما اثر گذار باشد.