تكلیف بیست و پنجم اردیبهشت

بله جناب بزرگ فامیلشون مرقوم كردن كه
آهای معلم سرخانه ما پشت دستمان را با كفگیر داغ كرده بودیم كه دیگر خام زبان چرب و نرم این نوادگانمان نشویم اما باز این چشم درآمده ها صبحی آمدند بالا و انقدر برایمان زبان ریختند تا دوباره چیز شدیم و كلی پول از ما سلفیدند كه بروند چشم بازار را در بیاورند ...ای میخچه بزند آن زبانشان كه فقط برای خالی كردن جیب ما چرب و نرم میشود اما در مواجهه با كسبه و اهل محل این زبانشان را انگار مار میگزد میشود كعنهو زهر هلاهل ...خوب خیر سرت معلم سرخانه ای ها سه واحد زبان اختصاصی برایشان بگذار تا زبان ریختنشان هدفمند شود
ضمیمه: اما معلم سرخانه انقدر خوب بود این نوادگانمان جوری در وصف هیبت وشوكت و ابهت و برهوت ما زبان ریختند كه خیال نمودیم یك دانه جرج كلونی هستیم ...خوشمان آمد
تو نمیخواهی برایمان زبان بریزی