display result search
با شنیدن واژه دامپزشك شاید نخستین تصویر ذهنی از این عبارت ، طبابت دام و درمان بیماریهای حیوانات باشد كه البته تصویری درست هم هست اما این تصویر تنها بخشی از پازل وظایف و خدمات دامپزشكان است.
رشته دامپزشكی در كشورمان سه مقطع اصلی دانشگاهی دارد. عدهای از دانشجویان با طی دوره دو ساله در مقطع كاردانی دامپزشكی ، برخی با گذراندن دوره چهار ساله در مقطع كارشناسی علوم آزمایشگاهی دانشآموخته میشوند و بعضی هم پس از شش سال تحصیل به درجه دكتری دامپزشكی نائل میآیند. بدیهی است دكتر دامپزشك مسئولیت اصلی تیم پیشگیری ، درمان و نظارت بهداشتی را به عهده دارد و بقیه با عنوان (سایر ردههای دامپزشكی) اعم از كاردان و تكنسین و غیره زیر نظر وی به فعالیت میپردازند. هرگونه فعالیت درمانی و واكسیناسیون هم مستلزم اخذ پروانه از سازمان دامپزشكی كشور بعنوان ناظر عالی و حاكمیتی است و البته روند اجرایی صدور پروانه نیز به سازمان نظام دامپزشكی بعنوان ناظر صنفی این حرفه سپرده شده است.
دكتر دامپزشك توانایی رسیدگی به امور معاینه ، پیشگیری و درمان بیماریهای حدود 60 گونه حیوان اعم از دامهای بزرگ (شامل گاو ، گوسفند و بز ، اسب ، شتر و غیره) ، حیوانات خانگی (نظیر سگ ، گربه و غیره) ، پرندگان (اعم از طیور صنعتی نظیر مرغ گوشتی و تخمگذار و پرندگان خانگی نظیر طوطی ، قناری وغیره) ، خزندگان ، آبزیان (نظیر ماهی) و غیره را دارد و قادر است اعمال جراحی مختلف نظیر سزارین ، ارتوپدی ، دستگاه گوارش ، چشم و غیره را انجام دهد. هم اكنون تعداد قابل توجهی از دامپزشكان هم در رشتههای متعدد فوق دكترا (تخصص) نظیر جراحی ، مامایی و بیماریهای تولید مثل ، بیماریهای داخلی ، رادیولوژی و سونوگرافی و غیره مشغول به تحصیل هستند.