تومور مغزی گلیوبلاستوما در برنامه نبض سه شنبه یكم آبان درباره تومور مغزی گلیوبلاستوما صحبت میكنیم

شیوع كلی تومور 2 تا 3 نفر در هر صدهزار نفر است. شایعترین محل تومور گلیوبلاستوم مولتی فرم مغز است به خصوص ناحیه فوق چادرینه ای. گلیوبلاستوما 20٪ كل تومورهای داخل جمجمه ای و 60٪ تومورهای آستروسیتی را تشكیل می‌دهد و در مردان بالای شصت سال شایعتر است. این تومور در افراد زیر بیست سال نادر است (3٪).این تومور سلول‌هایی دارد كه بسیار متفاوت با سلول‌های نرمال به نظر می‌آیند. این تومور معمولاً در افراد بالغ بروز می‌كند و بیشتر در مغز تشكیل می‌شود تا در طناب نخاعی. در طبقه‌بندی WHO آستروسیتوما به چهار گروه طبقه‌بندی می‌شود كه آستروسیتومای گرید چهار گلیوبلاستوم مولتی فرم است.علائم تومور بستگی به محل آن دارد و شامل سردرد (%87)، تهوع، تشنج، اختلالات اعصاب جمجمه ای، تاری دید، تحریك پذیری، افزایش فشار داخل جمجمه ای، لكوسیتوز نوتروفیلی، كاهش سطح هوشیاری، قرمزی چشم، ورم قوزك پا و … می‌باشد. عوارض تومور گلیوبلاستوما بستگی به محل رشد تومور دارد.درمان اصلی جراحی است با این حال پیش آگهی تومور بد است؛ حتی زمانی كه تهاجمی‌ترین نوع درمان كه شامل رادیوتراپی، شیمی درمانی و جراحی است استفاده می‌شود . درمان استاندارد برای گلیوبلاستوما مولتی فرم شامل حداكثر برداشتن تومور توسط جراحی و به دنبال آن رادیوتراپی بین 2 تا 4 هفته بعد از عمل جراحی برای از بین بردن بقایای تومور است. این برنامه با شیمی درمانی (تموزولاماید و بواسیزامب) ادامه پیدا می‌كند. بیشتر بیماران دارای گلیوبلاستوما برای عوارض بیماری خود كورتیكواستروئید و عموماً دگزامتازون استفاده می‌كنند. درمان‌های آزمایشی شامل گاما نایف، درمان با جذب نوترون بورون و انتقال ژن است.

محققان روش درمانی را برای غلبه برتومورهشت پا (لقبی است كه پزشكان به سرطان گلیولاستوما می‌دهند) ارائه كرده‌اند كه نتایج آن روی موش‌های آزمایشگاهی امیدبخش بوده‌است.