نبض

رگ‌های خونی لوله‌هایی باریك در بدن جانوران و بخشی از دستگاه گردش خون هستند كه خون را در سرتاسر بدن حمل می‌كنند.

طول مجموع رگ‌های بدن انسان برابر با 100٬000 كیلومتر ‏(60٬000 مایل) می‌شود كه دو و نیم برابر دور زمین است.[1] دستگاه گردش خون و لنف شامل قلب، شریان‌ها، وریدها، مویرگ‌ها و رگ‌های لنفی است. خون پمپ‌شده از قلب كه حاوی مواد غذایی و اكسیژن می‌باشد توسط شریان‌ها در بدن توزیع می‌شوند. شریان‌ها پس از انشعاب به شاخه‌های باریك، شریانچه‌ها را به‌وجود می‌آورند و شریانچه‌ها نیز به انشعابات باریكتری به نام مویرگ ختم می‌شوند.

مبادله مواد بین خون و سلولهای ارگانهای مختلف در سطح مویرگها انجام می‌گیرد. پس از مبادله مواد، خون مویرگی به وریدچه‌های منتقل شده و نهایتا توسط وریدهای بزرگ مجددا به قلب برمی‌گردد. رگهای لنفی نیز به‌طور بن‌بست از ارگان‌های مختلف شروع و پس از جمع‌آوری لنف یا مایعات میان‌بافتی (كه عمدتاً از خون منشأ گرفته است) آن را به سیستم گردش خونی بازمی‌گرداند. شریانها یا سرخرگها ، خون را از قلب به ارگانهای مختلف حمل می‌كنند و بر اساس ساختمان بافتی و اندازه به سه دسته شریانهای بزرگ ، شریانهای متوسط و شریانها یا آرتریولها تقسیم می‌شوند. انقباض عضلات دیواره شریانچه‌ها یا آرتریولها می‌تواند قطر رگها را بطور خاصی تغییر دهد و از این نظر نقش مهمی در توزیع خون به مویرگها دارند.