تالاسمی در برنامه نبض چهارشنبه بیست و ششم اردیبهشت درباره تالاسمی صحبت میكنیم.

در افراد مبتلا به تالاسمی ژن هایی كه هموگلوبین تولید می كنند وجود نداشته یا متغیر هستند (با ژن های معمولی متفاوت هستند). انواع وخیم تالاسمی معمولاً در اوایل كودكی تشخیص داده می شود و برای همه ی عمر در فرد باقی میمانند.
دو نوع اصلی تالاسمی، نوع آلفا و بتا می باشد و بنابر نام دو زنجیره ی پروتئینی كه هموگلوبین نرمال می سازد نامگذاری شده اند. ژن های هر نوع تالاسمی از پدر و مادر به فرزندان منتقل می شود. تالاسمی آلفا و بتا، هر دو نوع وخیم و خفیف دارند.
تالاسمی آلفا زمانی اتفاق می افتد كه یكی یا بیشتر از چهار ژن لازم برای ساخت زنجیره ی گلوبین آلفا از هموگلوبین وجود نداشته یا متغایر با نرمال باشد. كم خونی متوسط تا وخیم زمانی اتفاق می افتد كه بیش از دو ژن متاثر باشند. شدیدترین نوع تالاسمی به تالاسمی آلفا ماژور شناخته شده است. این نوع تالاسمی ممكن است منجر به سقط جنین شود.
تالاسمی بتا زمانی اتفاق می افتد كه یك یا هر دو ژن لازم برای ایجاد زنجیره ی گلوبین بتا هموگلوبین متغایر با نرمال باشد. شدت این بیماری به تعداد ژن های متاثر و ماهیت این نابهنجاری بستگی دارد. اگر هر دو ژن متاثر باشند، آنمی متوسط تا وخیم پدید خواهد آمد. نوع شدید تالاسمی بتا نیز به نام آنمی كولی معروف می باشد. آنمی كولی متداول ترین تالاسمی شدید در ایالات متحده می باشد.