نبض

از دیدگاه كلی، چهار گروه از داروها توسط ورزشكاران مورد استفاده ی نابجا قرار می‌ گیرد كه عبارتند از:
1- داروهای نیروزا كه توسط ورزشكار به ‌طور آگاهانه برای افزایش كارآیی ورزشی مورد استفاده قرار می ‌گیرد.2- داروهای درمانی كه توسط ورزشكار یا پزشك معالج وی به ‌طور آگاهانه و یا ناآگاهانه در قالب نسخه‌های درمانی مورد استفاده واقع می‌ شوند. طبق مقررات برخی از این داروها نظیر داروهای ضد احتقان مقلد سمپاتیك و داروهای ضد اسهال و یا كورتیكواستروئیدهای موضعی، در صورتی ‌كه قبل از مسابقه توسط پزشك تیم، مصرف آنها به اطلاع كمیته برگزار‌كننده رسیده باشد، مجاز شمرده می ‌شود.
3- داروهای نشئه آور كه برای ایجاد حالت خوشی كاذب و عدم احساس خستگی و تنش‌های روحی توسط ورزشكار مصرف می ‌شوند.
4- هورمون‌های پپتیدی و گلیكوپروتئینی و آنالوگ‌ های آنها، مثل هورمون رشد
داروهای محرك سیستم اعصاب مركزی
این داروها جهت افزایش هوشیاری، رفع خستگی، كاهش اشتها، درمان برخی اختلالات خواب آلودگی و نیز برای درمان بیش فعالی كودكان به كار می ‌رود. داروهایی از این دسته، به عنوان محرك ‌های سیستم اعصاب مركزی به طور نابجا توسط ورزشكاران جهت افزایش میزان انرژی، دقت و تمركز حواس، تحریك رفتاری و بالا بردن سطح هوشیاری استفاده می‌ شوند.
این داروها حدود 20 درصد از مجموع سوءاستفاده‌ های دارویی را به خود اختصاص می‌ دهند.
داروی دیگر محرك سیستم اعصاب مركزی، كافئین است. كافئین ماده‌ای است كه در چای و قهوه به‌ فراوانی وجود دارد. این دارو، علاوه بر تحریك سیستم اعصاب مركزی به دلیل افزایش مصرف اسیدهای چرب، می ‌تواند انرژی ‌زا هم باشد. همچنین كافئین در تركیب برخی از داروهای مسكن و ضد ‌سرماخوردگی وجود دارد. كافئین یك ماده دارویی فعال است كه در نوشیدنی‌ های رایج نظیر چای، قهوه و كولا وجود دارد. میزان آن بسته به نوع نوشیدنی و نحوه تهیه آن متغیر است.