هفدهم ربیع الاول، میلاد باسعادت، پرچم‌دار شاهراه ولایت علوی، حضرت امام جعفر صادق (ع)

ششمین اخترتابناك آسمان امامت، حضرت امام جعفر صادق (ع) در روز جمعه 17 ربیع الاول سال 83 هجری قمری در مدینه دیده به جهان گشود. كنیه آن حضرت ابو عبدالله و لقب مشهورش «صادق» است.

حضرت امام جعفر صادق (ع) در امور اجتماعی الگوی انسانیت و اخلاق بود. آن حضرت شجاعت و پایداری را از پدران خود به ارث برده بود و در مقابل زورمندان و امیران از گفتن حق پروا نداشت.
مدت امامت ایشان 34 سال به طول انجامید كه 18 سال در دورۀ اموی و 16 سال در دورۀ عباسی بوده است.

در طول دوران امامت برای آن امام همام فرصت و شرایط مساعدی پیش آمد تا بتوانند در سطح وسیع به انقلاب فرهنگی بپردازند و با تشریح فرهنگ غنی و پُرمایۀ اسلام، بر گسترش این دین آسمانی بیفزایند. البته برای امام صادق (ع) این فرصت، در گیرودار كشمكش‌ها و رودرویى بنی‌امیه و بنی‌عباس و جنگ قدرت به دست آمد. آن بزرگمرد علم و عمل از این فرصت استفادۀ كامل كرد و اسلام و فقهِ آن را از دیدگاه ائمۀ اهل بیت (ع) معرفی كرد و با تربیت شاگردان بسیار و برجسته، حیات تازه‌ای به اسلام و مسلمین بخشید و فرهنگ ناب تشیّع را كه از متن اسلام محمدی و علوی نشئت گرفته‌بود، به جهانیان عرضه كرد. امام صادق (ع) كه بنیانگذار مذهب شیعه جعفری حوزۀ علمیۀ اسلامی است، در سطح عمیق و وسیع علوم اسلامی را تدریس كردند.

مكتب پربار جعفری و محضر گهربار امام صادق (ع) اسلام شناسانی بزرگ به جامعۀ اسلامی هدیه كرد. دانشمندانی كه هر یك خود مرجعی مهم در مسائل علمی و مذهبی به شمار می‌آیند.

هفدهم ربیع‌الاول میلاد باسعادت بنیانگذار مذهب تشیع حضرت امام جعفر صادق (ع) مبارك باد.