هفدهم ربیع الاول، میلاد باسعادت پرچم‌دار شاه راه ولایت علوی، حضرت امام جعفر صادق (ع)

ششمین اخترتابناك آسمان امامت، حضرت امام جعفر صادق(ع) در روز جمعه، 17 ربیع الاول سال 83 هجری قمری در مدینه دیده به جهان گشود.

كنیه‌ی آن حضرت ابو عبدالله و لقب مشهورش «صادق» است. حضرت امام جعفر صادق(ع) در امور اجتماعی الگوی انسانیت و اخلاق بود. آن حضرت شجاعت و پایداری را از پدران خود به ارث برده بود و در مقابل زورمندان و امیران از گفتن حق پروا نداشت. مدت امامت ایشان 34 سال به طول انجامید كه 18 سال در دوره‌ی اموی و 16 سال در دوره‌ی عباسی بوده است.

درطول دوران امامت برای آن امام همام فرصت و شرایط مساعدی پیش آمد تا بتوانند در سطح وسیع به انقلاب فرهنگی بپردازند و با تشریح فرهنگ غنی و پُرمایه‌ی اسلام، بر گسترش این دین آسمانی بیفزایند. البته برای امام صادق (ع) این فرصت، در گیر و دار كشمكش‌ها و رودررویى بنی‌امیه و بنی عباس و جنگ قدرت به دست آمد. آن بزرگمرد علم و عمل از این فرصت استفاده‌ی كامل كرد و اسلام و فقهِ آن را از دیدگاه ائمه‌ی اهل بیت (ع) معرفی كرد و با تربیت شاگردان بسیار و برجسته، حیات تازه‌ای به اسلام و مسلمین بخشید و فرهنگ ناب تشیّع را كه از متن اسلام محمدی و علوی نشئت گرفته بود، به جهانیان عرضه كرد.

امام صادق(ع) در مقام بنیانگذار مذهب شیعه‌ی جعفری حوزه‌ی علمیه ی اسلامی در سطح عمیق و وسیع تشكیل دادند و علوم اسلامی را تدریس كردند. مكتب پربار جعفری و محضر گهربار امام صادق(ع) اسلام شناسانی بزرگ به جامعه‌ی اسلامی هدیه كرد. دانشمندانی كه هر یك خود مرجعی مهم در مسائل علمی و مذهبی به شمار می‌آیند.

هفدهم ربیع الاول، میلاد باسعادت بنیانگذار مذهب تشیع، حضرت امام جعفر صادق (ع) مبارك باد.