باز این چه شورش است كه در خلق عالم است

محرم، نام نخستین ماه از ماه های دوازده گانه قمری است. علت نام گذاری این ماه به محرم، آن بود كه در زمان جاهلیت، جنگ در این ماه را حرام می دانستند و روز اول محرم را اول سال قمری قرار می دانستند. اما بنی امیه در سال 61 هجری، با ریختن خون سیدالشهدا و خاندان و یارانش در این ماه و پدید آوردن حادثه كربلا، احترام ماه حرام را نگه نداشتند.

از آنجا كه ماه محرم یادآور حادثه كربلا و عاشوراست، فرا رسیدن آن دل ها را اندوهناك می كند. پیروان و شیفتگان امام حسین(ع) نیز از اول محرم همه جا را سیاه پوش می كنند و به یاد آن امام شهید، به عزاداری می پردازند.

محرم همچون عاشورا، رمز احیای خاطره حماسه های كربلاست. در فرهنگ شیعه، نام محرم با عاشورا، كربلا و امام حسین(ع) آمیخته شده است و با یكدیگر پیوند دارند و گویی محرم جز حسین و كربلا هیچ ندارد. امام حسین(ع) با شهادت، به قرب الهی رسید و این كار بزرگ، چون تابلویی زیبا، برای همیشه در برابر چشمان ما قرار دارد.