نهم محرم ، تاسوعای حسینی(ع) ،روز قیام حق علیه باطل برعاشقان آقااباعبدالله الحسین (ع) را تسلیت عرض می كنیم.

تاسوعا، روز نهم ماه محرم است،آخرین روزی است كه آقااباعبدالله الحسین (ع)، و یاران با وفایش شبانگاه آن را با دعاونیایش سپری كردند. این روز به شب عاشورا پیوند خورده است.عاشورایی كه با وجود گذشت سالها همچنان برای مسلمانان جهان داغی تازه است. شیعیان این روز را منتسب به حضرت عباس بن علی (ع) نیز می دانند، و این روز را بسان روز عاشورا گرامی داشته و در آن به سوگواری می پردازند.
درروزتاسوعا ابن سعد با شعار «ای لشگرهای خدا سوار شوید و به بهشت بشارت دهید» لشگر خود را به سمت اصحاب امام حسین (ع) روانه كرد. حضرت سید الشهداء (ع) ، حضرت عباس (ع) را با بیست نفر به سوی آنها فرستاد تا بپرسند خبر چیست. آنها خبر از جنگ دادند. حضرت عباس (ع) برای كسب تكلیف نزد امام حسین (ع) برگشت و در این مدت بقیه گروه آن حضرت لشگر دشمن را موعظه می‏نمودند. امام حسین (ع) از ایشان مهلتی خواست و فرمود: "امشب را صبر كنند و نبرد را به فردا موكول كنند كه امشب قدری نماز و دعا و استغفار كنم، زیرا خدا می‏داند كه من نماز و تلاوت قرآن و كثرت دعا و استغفار را دوست می‏دارم."
امام سجاد علیه السلام فرمودند: "من در آن وقت مریض بودم، با آن حال نزدیك شدم و شنیدم كه پدرم به اصحاب خود گفت:
"ثنا می‏كنم خداوند خود را به نیكوتر ثناها، و حمد می‏كنم او را بر سختی و آسانی، ای پروردگار من، سپاس می‏گزارم تو را بر این كه ما را به تشریف نبوّت تكریم فرمودی، و قرآن را تعلیم ما نمودی، و ما را در دین دانا كردی، و ما را گوش شنوا و دیده بینا و دل دانا عطا كردی، پس ما را از شكرگزاران خود قرار ده."
به دستور حضرت امام حسین (ع) در آن شب خیمه‏های حرم را متّصل به یكدیگر برپا كردند، و بر دور آن‏ها خندقی حفر كردند و از هیزم پر نمودند كه جنگ از یك طرف باشد و حضرت علی اكبر (ع) را با سی سوار و بیست پیاده فرستاد تا چند مشك آب آوردند و اهل بیت و اصحاب خود را فرمود كه:" از این آب بیاشامید، وضو بسازید و غسل كنید و جامه‏های خود را بشویید كه كفنهای شما خواهد بود." و آنان تمام آن شب را به عبادت و دعا و تلاوت و تضرّع و مناجات به سر آوردند.
همه این رخدادها نشان می دهد كه روز تاسوعا و شبی كه بعد از آن آمد مقدمه ای برای روز شهادت بود. در تاسوعا روشن شد كه سرنوشت همه مردان شهادت است و آنها هم به میل خود آن افتخار را پذیرفتند و سید الشهداء (ع) و اصحاب سعادتمند ایشان فضای خیمه گاه را به نور قرآن و استغفار و مناجات روشن كردند و با آمادگی كامل صبحگاه فردا پا به نبرد گذاشتند.
قدرمسلم تاسوعا صحنه وقوع حماسه جاویدی است كه وجدان انسان های آگاه، صلابت آسمانی اش را ستایش می كند و در برابر قداست و عظمت آن سر تعظیم فرود می آورد. نام آنانی كه در معراج كربلا تن به خاك سپردند و به افلاك پركشیدند، بعد از گذر قرن ها هم چنان بر تارك تاریخ می درخشد.
تاسوعاحسینی (ع) ، برعاشقان وشیفتگان آقااباعبدالله الحسین (ع)،تسلیت باد.